روند و تعیین کننده های شاخص مرگ و میر کودکان زیر یک سال استان فارس طی سال های ۱۳۸۰ تا ۱۳۹۰

gte vml 1]> چکیده زمینه و هدف: مرگ کودکان زیر یک سال یا به عبارت دیگر مرگ و میر نوزادی یکی از مهم ترین شاخص هایی است که وضعیت بهداشت و سلامت در جامعه را نشان می دهد. بنابراین مطالعه حاضر با هدف بررسی مرگ و میر نوزادان استان فارس طی سال های 1380 الی 1390 و تاثیر عوامل اقتصادی- اجتماعی مؤثر بر آن انجام گرفته است. مواد و روش ها: رویکرد مطالعه حاضر کمی است که با تحلیل داده های ثانویه (secondary analysis) انجام گرفته است. مطالعه بر اساس داده های ثبت مرگ وزارت بهداشت و داده‎های بررسی سلامت و جمعیت و سرشماری 1390 انجام گرفته است. برای تحلیل های تبیینی از مدل رگرسیون لجستیک استفاده شده است. یافته ها: شاخص مرگ کودکان زیر یک سال استان با روندی رو به کاهش از سطح 9/15 نفر در هزار تولد زنده در سال 1380 به سطح 7/13 نفر در هزار تولد زنده در سال 1390 رسیده است. متغیرهای پیش بینی کننده شامل تجربه مرده زایی، شاخص بهداشت واحد مسکونی، تحصیلات مادر، سن مادر در هنگام ازدواج و سن مادر در هنگام زایمان تأثیرات معنادار و پایداری را بر مرگ و میر نوزادان داشته اند (05/0p≤). نتیجه گیری: با توجه به نتایج، حدود 8/13% کاهش در شاخص استانی مرگ نوزادان طی سال های1390-1380 مشاهده می شود. اگر چه رسیدن مرگ و میر نوزادان به سطوح خیلی پایین پیشرفت های بعدی را سخت تر می کند اما اقداماتی در خصوص ارتقای کیفیت آموزش به مادران جوان و افزایش آگاهی آنان و ارتقای کیفیت مراقبت های مادران، خصوصاً مادرانی که تجربه مرده زایی داشته و یا در سنین پایین ازدواج نموده اند، مثمر ثمر خواهد بود. واژه های کلیدی: مرگ و میر، نوزادی، اوان تولد، عوامل اقتصادی- اجتماعی